Zilververzameling.

Mijn beide grootvaders waren verzamelaars. De vader van mijn vader verzamelde schilderijen en postzegels,mijn andere grootvader zilver totdat alles werd gestolen. De liefde voor het verzamelen kreeg ik van mijn vader,zelf geen verzamelaar. Samen op regenachtige dagen postzegels afstomen boven de fluitketel. Op 6-jarige leeftijd kreeg ik een eigen album van Nederland en Overzeese gebiedsdelen. Twee jaar later toen mijn opa overleed kreeg ik tientallen sigarendoosjes met allerlei zegels van Nederland,Ned.Indië, en Europa. Verder verzamelde ik suikerzakjes, sigarenbandjes,stenen en vlaggetjes. Later plaatjes van voetballers,tijdens mijn pubertijd filmsterren en andere schaars geklede dames. Op de middelbare school allerlei zuren en zouten voor scheikunde proefjes. Tijdens mijn studie verzamelde ik tentamenvragen. Tijdens mijn specialisatie begon ik met munten. Provinciale munten en dubbele wapenstuivers in het bijzonder. Ook gouden dukaten,de naam had iets magisch doch de prijs helaas ook.

Na mijn vestiging als medisch specialist in Emmen begon ik in 1985 met het verzamelen van klein zilver. Kleine zilveren gebruiksvoorwerpen,zoals lo(d)dereindoosjes , theeschepjes, naaldenkokers,breischedes en lepels. Vanaf 1987 sterk geïnspireerd door het boek Nederlands Klein Zilver van dhr. Wttewaall. De liefde voor zilver werd versterkt door het feit dat mijn betovergrootvader zilversmid was.
Hij was werkzaam in Amsterdam in het midden van de 19e-eeuw.Zijn naam is Jacob Daniël Arnoldi(1806-1873) en zijn werk wordt als degelijk omschreven en werd in mijn verzamelwoede betrokken. Via veilingcatalogi en publicaties heb ik ruim 180 stukken kunnen achterhalen. Hiervan zijn er 52 in familie bezit. Zijn eerste werk een koperen tabaksdoos heb ik via familieleden verkregen en pronkt tussen andere stukken in de Arnoldi collectie. Zie foto. Ook begon ik literatuur omtrent Hollands zilver te verzamelen. Tevens bestudeerde ik zilvermerken en kwam heel wat falsificaties tegen, zelfs op gerenommeerde veilingen. De liefde voor zilver is intens,soms verslavend en dikwijls meedogenloos zoals een echte verzamelaar betaamd. Een echte verzamelaar is geen aardig mens,maar vaak een asociaal wezen, die het welzijn van zijn verzameling als hoogste goed beschouwd. Dus beschouw ik mij niet als een echte verzamelaar.

De laatste jaren ben ik vnl. op zoek naar werk van Arnoldi, bezoek veilingen en speur naar oude catalogi waar zijn naam wordt genoemd.

Hij was een conservatief kunstenaar, zijn eerste werkstukken duidelijk in Empirestijl,later een echte Biedermeierstijl zilversmid.
Thee en koffiepotten, suikerpotten, theekistjes,
melkkannetjes, koektrommels met onderschotels en ook kandelaars,soezentangen, knap van vorm en dikwijls uitgevoerd in 1e gehalte zilver.

Met deze website wil ik het leven en werk van Arnoldi tonen en tevens ingaan op het werk van tijdgenoten van deze Amsterdamse zilversmid.

Foto links:tabaksdoos,ovaal,geribd,in koper uitgevoerd.
Verzonken deksel die open gaat door te knijpen in de
zijkanten van de doos. Fraai scharnierwerk van 18e eeuwse
kwaliteit.
Arnoldi 1835. Als meesterstuk,proef van bekwaamheid
beschouwd. Een exact dezelfde uitvoering in zilver zien we
bij de leermeester van Arnoldi, Hendrik Smits(1803).

Foto rechts:tabaksdoos,zilver,ovaal,versierd met brede knerren, met
verzonken deksel conform koperen doos.
L.Verbeek,Rotterdam,1825.


J.J.v.Verre.