Jacob Daniël Arnoldi

Jacob Daniël Arnoldi, zilversmid in Amsterdam.

Gedoopt: 26-3- 1806 te Amsterdam,zoon van Johan Christiaan Arnoldi en Klaske Haller.
Gestorven:16-7-1873
Als leerling zilversmid in dienst bij Hendrik Smits(gewerkt van 1798-1836).
In 1836 werkplaats aan de Egelantiersgracht overgenomen.
Werkte samen met zilversmid J.W.Wielick(1836-1863).
Veel zilverwerk gemaakt voor de zilverwinkelier Diemont.
In 1836 getrouwd met Catharina Wilhelmina v.Heerde.
Uit dit huwelijk werden 4 kinderen geboren
- Maria Elisabeth Leonora Arnoldi
- Susanna Johanna Elisabeth Arnoldi
- Onbekende naam
- Johannes Arnoldi
Het gezin woonde aan de Egelantiersgracht 17 ( 494 ,oude nummering).
Dit huis bestaat nog. Catharina Arnoldi-v. Heerde overleed op 24-5-1857.
J.D.Arnoldi opnieuw gehuwd met M.Ebink,weduwe van H.v.Zoelen(24-2-1859).
Susanna Arnoldi getrouwd met Dirk Jan Frederik Westenburg. In 1878 wonende
aan de Nieuwe Vijzelstraat 1.Op 12-10-1881 geboren: Jacob Daniël Westenburg.
J.D.Westenburg op 27-1-1910 gehuwd met E.W.F. v. Limburg, mijn grootouders.

Jacob Daniël Arnoldi werd pas op dertig jarige leeftijd ingeschreven als edelsmid.
Werkte tevoren in het vooraanstaande atelier van Hendrik Smits bij wiens (onder)trouw
hij in 1825 aanwezig was samen met de zilversmeden: Johannes Buijsen ,Johannes Gerardus Smits,
(een neef) en de winkelier Egidius Koopman.
Enkele dagen nadat H.Smits zijn werkplaats op 16 mei 1836 had gesloten,werd Arnoldi ingeschreven
bij het kantoor van de waarborg te Amsterdam (19 mei 1836). Samen met zijn zaken partner J.W.Wielick vestigde hij een zilverwerkplaats gespecialiseerd in groot zilver. In de ruim dertig jaar dat de firma bleef bestaan, werd één keer verhuisd: naast het adres Egelantiersstraat bij de eerste
dwarsstraat nr.24 wordt het adres Egelantiersstraat bij de Prinsengracht,nr. 209(later 499 vermeld).
Deze panden zijn niet goed te traceren omdat de nummering één soms tweemaal is veranderd en in het Gemeentelijk archief verschillende nummeringen bestaan.
Nadat Wielick in 1863 uit de firma was gegaan,zette Jacob Daniël het bedrijf op hetzelfde adres en onder zijn eigen naam voort tot aan zijn overlijden op 16-7-1873.
De rouwadvertentie luidde:
Heden ontsliep na een smartelijk lijden onze geliefde Echtgenoot en vader
Jacob Daniël Arnoldi, in den ouderdom van 67 jr.
Wij treuren,doch niet als die geen hoop hebben.
Wed. M.Arnoldi-Ebink,Amsterdam 16 juli 1873.
Na Arnoldi’s dood werd de zaak kortdurend voortgezet door zijn weduwe,samen met zijn kinderen. Uitsluitend werkend voor de firma Benten en Zonen.
Op 4 nov. 1873 werd de firma overgenomen door de zilversmid Frans Ernst Held (tot mei 1883).
De werkplaats en woonhuis bleef gevestigd aan de Egelantiersgracht nr. 17.

Meestertekens periode 1836 t/m 1873 :Bij het laatste meesterteken is het jaar 1873-1873 weggevallen.
Boven vermelde meestertekens overgenomen uit: Meestertekens van Nederlandse Goud-
en Zilversmeden 1814-1963.

Overige bronvermelding: Gemeentelijke Archiefdienst te Amsterdam.
Amsterdams Goud en Zilver,Jan Rudolph de Lorm,Waanders Uitgevers,
Rijksmuseum Amsterdam.


J.J.v.Verre.

Zilververzameling.

Mijn beide grootvaders waren verzamelaars. De vader van mijn vader verzamelde schilderijen en postzegels,mijn andere grootvader zilver totdat alles werd gestolen. De liefde voor het verzamelen kreeg ik van mijn vader,zelf geen verzamelaar. Samen op regenachtige dagen postzegels afstomen boven de fluitketel. Op 6-jarige leeftijd kreeg ik een eigen album van Nederland en Overzeese gebiedsdelen. Twee jaar later toen mijn opa overleed kreeg ik tientallen sigarendoosjes met allerlei zegels van Nederland,Ned.Indië, en Europa. Verder verzamelde ik suikerzakjes, sigarenbandjes,stenen en vlaggetjes. Later plaatjes van voetballers,tijdens mijn pubertijd filmsterren en andere schaars geklede dames. Op de middelbare school allerlei zuren en zouten voor scheikunde proefjes. Tijdens mijn studie verzamelde ik tentamenvragen. Tijdens mijn specialisatie begon ik met munten. Provinciale munten en dubbele wapenstuivers in het bijzonder. Ook gouden dukaten,de naam had iets magisch doch de prijs helaas ook.

Na mijn vestiging als medisch specialist in Emmen begon ik in 1985 met het verzamelen van klein zilver. Kleine zilveren gebruiksvoorwerpen,zoals lo(d)dereindoosjes , theeschepjes, naaldenkokers,breischedes en lepels. Vanaf 1987 sterk geïnspireerd door het boek Nederlands Klein Zilver van dhr. Wttewaall. De liefde voor zilver werd versterkt door het feit dat mijn betovergrootvader zilversmid was.
Hij was werkzaam in Amsterdam in het midden van de 19e-eeuw.Zijn naam is Jacob Daniël Arnoldi(1806-1873) en zijn werk wordt als degelijk omschreven en werd in mijn verzamelwoede betrokken. Via veilingcatalogi en publicaties heb ik ruim 180 stukken kunnen achterhalen. Hiervan zijn er 52 in familie bezit. Zijn eerste werk een koperen tabaksdoos heb ik via familieleden verkregen en pronkt tussen andere stukken in de Arnoldi collectie. Zie foto. Ook begon ik literatuur omtrent Hollands zilver te verzamelen. Tevens bestudeerde ik zilvermerken en kwam heel wat falsificaties tegen, zelfs op gerenommeerde veilingen. De liefde voor zilver is intens,soms verslavend en dikwijls meedogenloos zoals een echte verzamelaar betaamd. Een echte verzamelaar is geen aardig mens,maar vaak een asociaal wezen, die het welzijn van zijn verzameling als hoogste goed beschouwd. Dus beschouw ik mij niet als een echte verzamelaar.

De laatste jaren ben ik vnl. op zoek naar werk van Arnoldi, bezoek veilingen en speur naar oude catalogi waar zijn naam wordt genoemd.

Hij was een conservatief kunstenaar, zijn eerste werkstukken duidelijk in Empirestijl,later een echte Biedermeierstijl zilversmid.
Thee en koffiepotten, suikerpotten, theekistjes,
melkkannetjes, koektrommels met onderschotels en ook kandelaars,soezentangen, knap van vorm en dikwijls uitgevoerd in 1e gehalte zilver.

Met deze website wil ik het leven en werk van Arnoldi tonen en tevens ingaan op het werk van tijdgenoten van deze Amsterdamse zilversmid.

Foto links:tabaksdoos,ovaal,geribd,in koper uitgevoerd.
Verzonken deksel die open gaat door te knijpen in de
zijkanten van de doos. Fraai scharnierwerk van 18e eeuwse
kwaliteit.
Arnoldi 1835. Als meesterstuk,proef van bekwaamheid
beschouwd. Een exact dezelfde uitvoering in zilver zien we
bij de leermeester van Arnoldi, Hendrik Smits(1803).

Foto rechts:tabaksdoos,zilver,ovaal,versierd met brede knerren, met
verzonken deksel conform koperen doos.
L.Verbeek,Rotterdam,1825.


J.J.v.Verre.